konferencja prasowa Tarji w Helsinkach

Ixion

Waga dubel:

Oto jakiś transkrypt konferencji:

REPORT FROM TARJA TUTRUNEN'S PRESS CONFERENCE

Tarja Turunen (ex Nightwish vocalist) had a press conference today, Nov 11th 2005, where she told her own thoughts about the past year, which eventually lead into disbanding her. Next you have a shortened version about what she had to say. It is not taken word by word, but only as far as possible and the contents of her message has not been altered in any way.

- Welcome to the press conference, one where I would never wanted to be. I really want to thank you for coming here. The reason for this conference, or one of many, that I wished you to meet me and myself to meet you.

All the incudents that have happened lately, have been so tender and sensitive things, that when I left Finland after receiving the letter from the boys, I was so shocked from the way they expressed this matter when nobody was able to work with me any more. I do understand that we got into this situation through so many problems, but the way they put it, was a shock and hard bite for me. And it still is.

- Te reason to leave to Argentina with my husband wasn't to run away, but the fact that speaking about the issue has been extremely hard, and to tell the truth, the first week went in all that shaking so that I wasn't able to form a decent sentence to discribe my feelings. Nobody could have made any sense about my feelings. It was the reason I could not talk about this earlier.

These are the things I want to talk with you, I want to tell about my future plans, but I also want you to know, how the band had been progressing during these years, how our chemistry matched, and how this uprising nine year career has looked from inside. I will go through this quickly, beacuse it would propably take nine years to cover all nine years completely. I will make things as clear as possible, but of course this will be my view of everything. I have made a list of issues for myself, because I never was very good at speech, not even at school.

- Where I'd like to start is, maybe from the third album, Whishmaster. By the time we were in such a bad condition as a band, that everything felt falling on us and there were loads of problems, even when the band had been touring Europe and so on. We were unable to solve our problems, and they had been piling into so big, that Tuomas said he couldn't go on with the band and whistled the game to an end.

At the moment I was in Germany, had a bad feeling and had been thinking, and also found some answers how we could come over these problems and the fact of not speaking to each others. We had had too many gigs in short period of time, and as the vocalist I got tired faster than the other bandmembers.

It became very hard, especially at the end, because I had not been the so called nagging bitch from the beginning and I felt that we all were rowing the same boat, and I had real reasons to keep complaining. I did honestly believe, that the others understood what kind of a singer I am, where my background was and it was the big difference that made it so difficult for me.

- This brought us to the point where I heard in Germany from my good friend who called from Finland, that the story of Nightwish is about to end. I mean, I did hear it from her, not directly from Tuomas, but later I was told that he wants to go on with the band, that he didn't really want to throw everything we had achieved into a trashcan.

He put on certain demands, he wanted to make changes and one was that Sami had to leave, because he was unable to continue working with him any more. And all this I heard about in Germany. I decided that I wanted to hear what Tuomas had to say and we met him with my husband, talked how we could make things easier, while Nightwish had gained such a status in the metal genre which made these things important.

We made a decicion, that long tours were not to be made with too tight schedules, because it only lead to the whole band suffering from it. We tried to make the circumstances for everybody as comfortable as possible.

- I have always had a feeling, don't know where it came from after all, that we never were able to talk about anything. In the beginnig we knew each others and then this grew so big and we were no more able to talk, it was all a kind of smowball phenomenon we only had to live in. We were shy people in the situation, maybe there was the issue of respect which held us from going to tell others how we wanted things to be done. Tuomas agreed to continue with these terms as far as it ever was possible.

The most important point then was that both of us wanted to concentrate on making music, not to get involved with outer issues like busines. We needed people to help us out and Tuomas had decided to take a good friend of his for help and he would realize his visions through him, so we could keep on making music. This friend of his and people surronding him become this management of ours.

Meantime I couldn't collect my thoughts or wasn't able to trust things getting better based on one discussion. I wanted my husband to help and give me support, - and I don't want you to stick on this why I wanted Marcelo, because it is very normal. In a crisis a human being wants help, and usually help is asked from close, like from your father, brother, husband and so on. It could have been someone else but I did choose my husband, because of his business background from long before Nightwish was founded.

- We decided that we have these two parties and based on this, we will make things with good feeling. Thing really did get better and we went out touring and making a new record. I felt in my heart that everybody was trying their best, but then this issue of not speaking rose again. What will make a person change, I cant tell, I can't order anyone to change oneself, even I sometimes might say something like that in a rage of anger.

So the habit of not speaking went on and on and obviously created problems again, especially during hard and difficult tours. The thing that was difficult, - we agreed in our discussion about scheduling gigs that we were not to make three gigs in a row because it would be too hard to my voice. It was never self-evident to me that my voice would be in good condition every day, and I had to work a lot with it while on tours.

I tell you, that if we didn't agree with these certain things, I would not have this voice of mine any more. If I was able to say 'yes' to every offer I got, I would not have my voice any more. While I'm a singer, a trained singer, who heard every day when studying, that you better take good care of your voice all the time, those words had an influence on me on tours when I had to stress my voice very hard. Five week tours with three gigs in a row and a day off and the same again for several times. It was hard for every bandmembers, not only for me.

- These things were talked about in meetings, but we never talked while on the road. Of course it was tight when we realised at the time of publishing Century Child that the situation was about the same as at Wishmaster times. The same bad feeling had returned, and I wasn't able to handle it, not even with those people I was in contact with.

Anyway, the fact that the band began to gain success and Century Child began to make success meant that it was not only bad things happening. Those were great moments, Century Child opened us many possibilities and we really lived high times. We got the chance to play at big venues and got to choose what we wanted to do. Really, all the fans around the world and in Finland motivated us, and without them I think we were not able to carry on so much we did. To me it was one of the most important things because the lack of communication and other things, when information did not move between us.

It was really frustrating when many times nobody knew anything and then I suddenly got a message that in five minutes I have to go to do promotion on TV. Another very big thing was, how I had indicated that I want to know what we are going to do and improve in the band, on tours and anything, before starting on anything. I want to know wht is coming next. If we are negotiating a new contract with a record company, I want to know the terms before it is brought to me for signing.

- When we talk about this career of Nightwish, I was never feeling myself offering anything. I have sung in this band for nine years, in good and in bad times, but but it was never about offering myself for the band. I can't see it like this. I am grateful for what I have achieved with the band and their music.

For example the fact how I was accepted in the scene of heavy metal, the music itself, and how I felt good when I began to undestand wht heavy metal actually is about. Earlier there were so many things I did know nothing, I didn't know where I was heading to and the situation was the same with everybody. I don't agree that I alone have changed so much during the years, because we all changed, grew up into adults. The world tends to change your personality.

These problems were so big that we definitely were unable to discuss things and it ruined a lot. After Century Child I had to decide if I was going to continue with the band or to begin something new. Marcelo stood beside me and he really tried to bring up the positive sides, like the fact that I just had learned to sing the band's music and to enjoy about everything. After that I really enjoyed our concerts more and more. Music and the people around the world were the most important things to us all, and because of them I decided to continue, digging energy from whatever sources when necessary, like from supportive fans and people around me.

- At that moment we came again to the situation where I had to slow down our pace of gigs because for me band's success in making of which we all were involved, isn't an excuse for endangering my health. Circumstances were a lot better, but the fact remained that I was singing, and I have my limits.

Things were about to outstrike each others, issues once discussed and taken care of were neglected again which of course brought in frustration and feeling of not taking it any more. I tried contacting, sending emails asking why we have come to this situation again, when no messages move and there are again so many gigs booked. How I was to plan my private life if I was only occasially told that there will be a gig next week here and there. Even I plan my private life like any person would do.

This kind of messages were to arrive randomly and this was the case with the Oslo gig which was sold out before I was told there would be a gig in Oslo. The gig happened though and I did sing there, no doubt of that. I feel that I haven't been treated very well, when I was not told about things to come. On top of that I got pressed with claims that the gig must be done, while there has been a contract made about it.

We do travel because of our audience, but it can not be the only reason to make contracts on gigs located randomly. In Oslo we stayed by my friend when the rest of the band left back to Finland instantly after the gig, because some had deals to fill and the others had not, so we stayed in Oslo with Marcelo, and we never were told about things.

- This kind of things happened all the time and I had no energy to live among it all the time. We had gone really far in all our lack of communication. Our popularity had grown enourmously, and the days off actually were not days off any more, because we made a lot of promotion and so I announced the band that maybe the others might want to do these promotions a little bit more, because my strength is about to meet the limit.

Anyway, these issues were on top all the time and I needed to know about things, like in what kind of conditins we were to do gigs and so on, because knowledge of it would ahve helped me to figure out if I can make it under the circumstances. For example about not smoking at backstage, since I wasn't able to take care of all this, even it was honoured especially in the beginning. I was given a private room to change clothes and to open my voice, which might not be the most convenient thing to listen to, hence I don't want to do it in public and this kind of special arrangements were necessary.

My husband helped me with all this, like ensuring a private room at backstage, but unfortunatey it did not work in very many venues. I mean, how issues like this were forgotten, while other members' instruments were set ready on stage in good time. Our gig included my outfit changes, but a room wasn't considered important, even like in priciple I only needed a microphone for my performance. My husband was with me in this just like the others had their technicians, there wasn't too many differences in that and it wasn't necessary to bring him up in publicity as an issue.

*********************

The press conference continued from this point for a while, concentrating on Tarja's future, but there wasn't an audio file available on that part, so we have to leave it here. Maybe other sources will reveal later what was said during the last 15 mins, we ahve to wait to rear it from other sources.

Ixion

SPRAWOZDANIE Z KONFERENCJI PRASOWEJ TARJI TURUNEN.

Tarja Turunen (byłą wokalistka Nightwish) zorganizowała dzisiaj (11.11.2005r) konferencję prasową na której opowiedziała o minionym roku i o wydarzeniach które doprowadziły do wyrzucenia jej, ze swojej perspektywy. Poniżej znajduje się skrócona wersja tego, co powiedziała. Nie jest to spisane słowo w słowo lecz tak dużo jak było to możliwe. Sens jej wypowiedzi nie został zmieniony w żaden sposób.

-Witam na konferencji prasowej, na której nigdy nie chciałam się znaleźć. Chcę Państwu serdecznie podziękować za przybycie. Jednym z wielu powodów dla których zorganizowałam tę konferencję jest ten, że chciałam się z Państwem spotkać, i wy także chcieliście się ze mną spotkać.

Ostatnie wydarzenia były tak delikatne, wrażliwe, że kiedy opuściłam Finlandię, po tym, jak otrzymałam list od chłopaków, byłam tak zszokowana sposobem w jaki przedstawili oni tę sytuację, że nikt nie był w stanie wtedy ze mną pracować. Wiem że sytuacja ta powstała w wyniku wielu problemów jednak sposób w jaki to wyrazili był dla mnie szokiem i ciosem zarazem. Wciąż jest.

-Powodem dla którego wyleciałam do Argentyny z moim mężem nie była ucieczka, lecz to, że rozmowa na ten temat była(by?) potwornie trudna i mówiąc szczerze przez pierwszy tydzień chodziłam tak roztrzęsiona, że nie byłam w stanie złożyć nawet jednego zdania którym mogłabym opisać moje uczucia. Nikt nie mógł zdawać sobie sprawy z tego co czuję. Dlatego nie byłam w stanie rozmawiać o tym wcześniej.

O tych uczuciach chcę z Państwem porozmawiać, chcę opowiedzieć o moich planach na przyszłość , a także o tym jak zachowywał się zespół przez te lata, jakie były stosunki między nami i jakie było moje spojrzenie na tę oszołamiającą dziewięcioletnią karierę. Postaram się zrobić to szybko, ponieważ trzeba by było chyba dziewięciu lat żeby opowiedzieć w całości o tych dziewięciu latach. Postaram się zrobić to najlepiej jak potrafię, ale będzie to oczywiście mój punkt widzenia. Zrobiłam sobie także listę zagadnień, ponieważ nigdy nie byłam dobra w przemawianiu, nawet w szkole.

-Chciałabym zacząć od, może, od trzeciego albumu, Wishmaster. Do tego czasu byliśmy w tak złym stanie jako zespół, że czuliśmy się jakby wszystko się na nas waliło i mieliśmy wiele problemów, nawet kiedy koncertowaliśmy po Europie. Nie byliśmy w stanie rozwiązać naszych problemów które nawarstwiły się do tego stopnia, że Tuomas stwierdził że nie jest w stanie kontynuować zespołu i tym samym zapowiedział koniec gry.

W tym czasie byłam w Niemczech, miałam złe przeczucia i rozmyślałam, i znalazłam także kilka sposobów jak moglibyśmy przezwyciężyć niektóre problemy i fakt, że ze sobą nie rozmawiamy. Mieliśmy zbyt dużo koncertów w zbyt krótkim czasie i ja, jako wokalistka męczyłam się szybciej niż reszta zespołu.

Sytuacja stała się naprawdę trudna, zwłaszcza pod koniec, gdyż nie byłam od początku tak zwaną jędzą (zrzędą) i czułam że wszyscy jedziemy na tym samym wozie, i miałam powody żeby narzekać. Szczerze wierzyłam, że reszta rozumiała jaką jestem śpiewaczką i jakie jest moje pochodzenie muzyczne i to ta wielka różnica sprawiała że było mi ciężko.
-To doprowadziło nas do punktu, kiedy będąc w Niemczech dowiedziałam się od mojej dobrej przyjaciółki która dzwoniła z Finlandii że historia Nightwish ma zamiar się zakończyć. To znaczy, usłyszałam to od niej, a nie osobiście od Tuomasa, lecz później powiedziano mi, że chce kontynuować Nightwisha, że naprawdę nie chciał wyrzucić wszystkiego co osiągnęliśmy na śmietnik.

Postawił pewne warunki, chciał wprowadzić zmiany a jedną z nich była ta, że Sami musiał odejść ponieważ Tuomas nie potrafił z nim dłużej współpracować. I o tym wszystkim dowiedziałam się będąc w Niemczech. Postanowiłam, że chcę usłyszeć co Tuomas ma do powiedzenia i z mężem spotkaliśmy się z nim, rozmawialiśmy jak moglibyśmy niektóre sprawy ułatwić, kiedy to Nightwish zyskał taki status na scenie metalowej, że te sprawy stały się ważne.

Postanowiliśmy, że nie będziemy organizować długich tras koncertowych ze zbyt napiętym kalendarzem, ponieważ cały zespół tylko cierpiał z tego powodu. Staraliśmy się ustalić wszystko tak, żeby każdemu to jak najbardziej odpowiadało.

-Zawsze towarzyszyło mi uczucie, mimo wszystko nie wiem skąd się wzięło, że nigdy nie potrafiliśmy o niczym porozmawiać. Na początku znaliśmy się, a potem wszystko się tak rozrosło i nie byliśmy w stanie rozmawiać, to było jak efekt kuli śnieżnej a my musieliśmy tylko trwać. Byliśmy nieśmiałymi ludźmi w tej sytuacji, może to wzajemny szacunek powstrzymywał nas od tego, żeby powiedzieć innym jak chcemy żeby to się odbywało. Tuomas przystał na te warunki jak tylko byłoby to możliwe.

Najważniejszym punktem było wtedy to, że oboje chcieliśmy się skoncentrować na muzyce i nie dać się wciągnąć w sprawy takie jak biznes. Potrzebowaliśmy ludzi którzy by nam pomogli i Tuomas zdecydował wziąć do pomocy swojego dobrego przyjaciela przez którego mógłby realizować swoje wizje żebyśmy mogli dalej tworzyć muzykę. Ten przyjaciel i ludzie z jego otoczenia stali się naszym managementem.

W między czasie nie mogłam zebrać swoich myśli i nie byłam w stanie uwierzyć że wszystko się poprawi dzięki jednej rozmowie. Chciałam żeby mój mąż pomógł i wsparł mnie – nie chcę się skupiać na tym, dlaczego chciałam Marcelo, ponieważ to normalne. Kiedy człowiek przechodzi kryzys potrzebuje pomocy, i najczęściej pomoc przychodzi od bliskich jak od ojca, brata, męża itd. Mógł to być ktoś inny, ale wybrałam mojego męża, ponieważ on znał się na biznesie zanim jeszcze powstał Nightwish.

Postanowiliśmy więc, że będziemy mieli te dwie strony i bazując na tym będziemy działać z dobrym poczuciem. Sytuacja naprawdę się poprawiałam koncertowaliśmy i nagrywaliśmy nową płytę. Czułam w sercu, że wszyscy starają się jak mogą, ale znów pojawił się problem braku rozmów. Co może sprawić żeby człowiek się zmienił, tego nie wiem, nie mogę zmusić kogoś by się zmienił, mimo że czasem mogę powiedzieć coś takiego w złości.

Tak więc zwyczaj nie rozmawiania ze sobą trwał dalej i na powrót stworzył problemy, szczególnie podczas ciężkich tras. Tym co było ciężkie było to – uzgodniliśmy podczas naszej rozmowy a propos organizowania koncertów że nie będziemy grać trzech koncertów pod rząd ponieważ byłoby to zbyt dużo dla mojego głosu. Nigdy nie był dla mnie oczywisty fakt że mój głos będzie w dobrej formie każdego dnia i musiałam ciężko nad nim pracować będąc w trasach.

Powiem Państwu, że gdybyśmy tych pewnych spraw nie uzgodnili nie miałabym już mojego głosu. Gdybym była w stanie zgodzić się na każdą ofertę jaką dostałam, nie miałabym już mojego głosu. Jestem śpiewaczką, wykształconą śpiewaczką która słyszała podczas swoich studiów każdego dnia, że lepiej cały czas dbać o swój głos, i te słowa miały na mnie wpływ podczas tras, kiedy musiałam bardzo nadwerężać mój głos. Pięć tygodni w trasie z trzema koncertami pod rząd i jednym dniem wolnym, i to samo kilka razy. To było ciężkie dla wszystkich członków zespołu, nie tylko dla mnie.

-Rozmawialiśmy o tym na spotkaniach, ale nigdy podczas trasy. Oczywiście było ciężko kiedy zdaliśmy sobie sprawę że gdy wydaliśmy Century Child sytuacja była podobna do tej z czasów Wishmastera. To złe uczucie wróciło, nie umiałam sobie z nim poradzić, nawet z tymi ludźmi z którymi miałam kontakt.

W każdym bądź razie, fakt, że zespół i Century Child zaczęły odnosić sukces pokazywał, że nie działy się tylko złe rzeczy. Do były naprawdę wspaniałe chwile, Century Child otworzył przed nami wiele możliwości i naprawdę przeżywaliśmy wspaniałe momenty. Dostaliśmy możliwość grania na wielkich scenach i możliwość wyboru, co chcemy robić. Naprawdę, fani na całym świecie i w Finlandii motywowali nas i wydaje mi się, że bez nich nie udałoby nam się ciągnąć tego tak długo. Dla mnie to była jedna z najważniejszych spraw kiedy był brak komunikacji i innych rzeczy, kiedy informacje nie przepływały między nami.

To było naprawdę frustrujące kiedy wiele razy nikt nic nie wiedział i wtedy nagle dostawałam wiadomość że za pić minut muszę iść na występ do telewizji. Inną ważną sprawą była ta, jak dałam do zrozumienia że chcę wiedzieć co będziemy robić i poprawiać w zespole, w trasach i w ogóle, zanim cokolwiek zaczniemy. Chciałam wiedzieć co będzie się działo. Jeśli negocjujemy nowy kontrakt z wytwórnią chcę znać jego warunki zanim zostanie mi dany do podpisania.

-Jeśli mówimy o karierze Nightwish nigdy nie czułam się, jakbym cokolwiek poświęcała. Śpiewałam w tym zespole przez 9 lat, w dobrych i złych czasach ale nigdy nie było to poświęcanie się dla zespołu. Nie mogę patrzeć na to w ten sposób. Jestem wdzięczna za to, co osiągnęłam z tym zespołem i ich muzyką.

Na przykład sposób, w jaki zostałam zaakceptowana na heavy metalowej scenie, w muzyce i jak dobrze się czułam kiedy zaczęłam rozumieć istotę heavy metalu. Wcześniej było wiele spraw o których nic nie wiedziałam, nie wiedziałam dokąd zmierzam i podobna sytuacja była ze wszystkimi. Nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że tylko ja tak się zmieniłam przez te lata, ponieważ wszyscy się zmieniliśmy, dorośliśmy. Świat zmienia Twój charakter.

Te problemy były tak wielkie że zdecydowanie nie byliśmy w stanie o nich dyskutować i to wiele zniszczyło. Po Century Child musiałam zadecydować czy będę dalej śpiewać w zespole, czy zacznę coś nowego. Marcelo wspierał mnie i naprawdę starał się pokazać te jasne strony, jak na przykład to, że właśnie nauczyłam się śpiewać do muzyki zespołu i czerpać radość ze wszystkiego. Po tym naprawdę czerpałam coraz większą radość z naszych koncertów. Muzyka i ludzie na całym świecie byli dla nas najważniejsi i to dla nich zdecydowałam się to kontynuować, czerpiąc energię ze wszystkich źródeł kiedy było to konieczne, jak na przykład od fanów czy ludzi dookoła mnie.

-W tym momencie znów dobrnęliśmy do momentu kiedy musiałam zwolnić tempo naszych koncertów ponieważ dla mnie sukces zespołu w tym co wszyscy robiliśmy nie jest wymówką żeby narażać swoje zdrowie. Warunki były o wiele lepsze, ale nie zmienił się fakt że ja śpiewałam i mam swoje granice.

-Sprawy znów zmierzały do wybuchu, kwestie o których dyskutowaliśmy i z którymi poradziliśmy sobie znów były ignorowane co oczywiście przyniosło ze sobą frustrację i uczucie że nie zniesie się tego więcej. Próbowałam się kontaktować, wysyłałam e-maile z pytaniami dlaczego znów powróciliśmy do tej samej sytuacji, kiedy nie ma miedzy nami kontaktu i znów jest tyle koncertów. Jak mogła planować moje życie prywatne kiedy co jakiś czas mówiono mi że tu czy tam odbędzie się koncert w przyszłym tygodniu. Nawet ja planuję moje życie jak każda inna osoba.

Tego typu wiadomości przychodziły niespodziewanie i taka była sytuacja z koncertem w Oslo który został wyprzedany zanim zostałam powiadomiona że będzie koncert w Oslo. Koncert jednak się odbył i bez wątpienia tam zaśpiewałam. Uważam, że nie zostałam potraktowana dobrze kiedy nie mówiono mi o zaplanowanych sprawach. Oprócz tego wywierano na mnie presję, że koncert musi się odbyć ponieważ został podpisany kontrakt.

Co prawda podróżujemy z powodu naszej publiczności ale to nie może być jedyny powód żeby podpisywać kontrakty na koncerty odbywające się losowo. W Oslo zatrzymaliśmy się u mojego przyjaciela kiedy reszta zespołu wróciła do Finlandii tuż po koncercie, ponieważ niektórzy mieli sprawy do załatwienia a inni nie, więc zostaliśmy z Marcelo w Oslo i nigdy nie mówiono nam o tych sprawach.

-Tego typu sytuacje zdarzały się cały czas i nie miałam siły żeby cały czas z tym żyć. Posunęliśmy się naprawdę daleko w naszym braku komunikacji. Nasza popularność ogromnie wzrosła i nasze wolne dni nie były tak naprawdę wolne ponieważ braliśmy dużo udziału w promocji zespołu i powiedziałam zespołowi że może oni zajmą się tą promocję trochę bardziej niż ja, ponieważ ja zbliżam się do kresu moich sił.

W każdym razie, te sprawy ciągle były poruszane i musiałam wiedzieć o różnych sprawach, na przykład w jakich warunkach będziemy grać koncerty i tym podobne, ponieważ ta wiedza pomagała mi wymyślić co mogę zrobić w takich warunkach. Na przykład zakaz palenia za sceną, ponieważ nie byłam w stanie o to zadbać, nawet jeśli dbano o to, zwłaszcza na początku. Dostałam prywatny pokój gdzie mogłabym się przebierać i rozśpiewać, ponieważ to nie jest coś czego miło się słucha, zwłaszcza że nie chcę robić tego publicznie i tego typu specjalne przygotowania były niezbędne.

Mój mąż pomagał mi w tym wszystkim, jak na przykład zapewniał prywatny pokój za sceną lecz niestety nie udało się tego zrobić w wielu obiektach. Chodzi mi o to, o tych sprawach zapominano kiedy instrumenty pozostałych członków zespołu były rozstawione na scenie o czasie. Na naszych koncertach miałam się przebierać ale pokój nie był uważany za potrzebny, mimo że w sumie potrzebowałam tylko mikrofonu do mojego występu. Mój mąż towarzyszył mi tak jak inni mieli swoich techników, nie było w tym wielkiej różnicy i nie było potrzeby żeby mówić o tym publicznie.

Od tego momentu konferencja trwała jeszcze przez jakiś czas i koncentrowała się na planach Tarji. Niestety plik dźwiękowy z tą częścią nie był dostępny więc na tym musimy zakończyć.

Ode mnie: Co prawda tłumaczyłem to na szybko, ale niektóre fragmenty które brzmią bardzo chaotycznie i niepoprawnie, są też takie w wersji angielskiej. Nie wiem na ile ten transkrypt jest poprawny, ale możliwe jest że Tarja skakała z myśli na myśl . Jest to tłumaczenie tłumaczenia wypowiedzi ustnej (która sama w sobie nie była zapewne dokładnie uporządkowana) tak więc bez znajomości oryginału trudno mi okreslić momentami co Ona miala na myśli

Patty

Tarja doesn't think that business is "necessary evil". Instead she thinks that getting money is a good thing. She reminds that the band shares all the money equally and no band member has funded his part to charity. She also says that if she had preferred money over music she would have accepted to feature all those heavy bands who have asked her to do so.

Tarja says about the things she said in an airplane (that she could leave Nightwish at any time, giving them only one day’s warning in advance) that she was angry and didn't really mean that she would do so. She said that any band member could leave the band at any time. But she gave the band two and half year's warning in advance (meaning she had already told them to leave the band after the next album and tour).

Tarja says that the reason she never came to rehearsals before recording was that the band had worked that way since the beginning and no one had asked her to come practising. Instead she had practised the songs at home with the demo tape. About flying, she says she preferred flying because she couldn't sleep well in the bus.

Tarja says she never underestimated fans. About the Oslo gig she says, she was informed about the concert after it was already sold out and she had already made other plans. She said she has to rest enough or she loses her voice. She reminds that the gig was not cancelled and Norwegian fans are as important to her as any other fans.

Tarja doesn't understand why the band blames Marcelo. She says that all band members had an own technician helping with the instruments. Her "technician" was Marcelo who, for example, often arranged her private room where she could change her clothes during the concert.

Tarja is still very sad about the way she was fired. She starts to cry when she is talking about that.

In the future Tarja is going to start her solo career and she is going to keep some elements of heavy metal in her music. She also said she will be interested about the next Nightwish album and she may even go to watch some of their gig.